روستای کانی سانان

 

تاریخچه مریوان

مریوان شهری تاریخی با بیش از ۱۰۰ سال قدمت است، لازم به ذکر است که این شهرستان از همان ابتدا به این نام خوانده نمی‌شد، در متون  قدیمی از این شهر به عنوان «مهروان» یاد کرده اند. مهروان متشکل از دو واژه ی «مهر»  و «وان» به معنای جایگاه مهر بوده است. به دلیل وجود محصولات  زراعی و کشاورزی مختلف در این منطقه، عده‌ای که اهل مرو بودند به این شهر آمدند و آن را به عنوان سکونتگاه خود انتخاب کردند و بعد از آن بود که نام آن از مهروان به مرویان تغییر کرد. پس از مدت های طولانی و با گذر زمان مرویان  تبدیل به مریوان امروزی شد. با بررسی متن های تاریخی می توان به این موضوع پی برد که مریوان همواره در طول تاریخ شاهد درگیری ها و جنگ های زیادی بوده است.  از همان دوره صفویه تا جنگ تحمیلی ۸ ساله با بعثی ها، این شهر همواره یکی از مناطق پر جوش و خروش بوده است و شهیدان بسیاری نیز در طول جنگ ۸ ساله با عراق داده است.

وجود قلعه های متعدد و مستحکم درون شهر و یا اطراف آن یکی از علل مورد توجه بودن آن در طول تاریخ است. یکی از این قلعه ها، قلعه هلوخان است که در دوره صفویه ساخته شده است. این قلعه در بالای کوهی بلند ساخته شد تا مشرف به محیط اطرافش باشد، مدتها بعد در کنار این قلعه مسجدی با آجرهای قرمز رنگ ساختند که به مسجد سرخ مشهور شد. از آنجا که این منطقه همواره شاهد درگیری های متعدد و تاخت و تاز بوده است، این مسجد و سایر اماکن نزدیک به آن همواره تخریب می شدند و دوباره توسط معماران مرمت و بازسازی می شدند. این تخریب و مرمت پی‌درپی سال‌های زیادی ادامه داشت تا اینکه مسجد به دستور شاه صفی به طور کامل تخریب گردید.

اولین دبستان و دبیرستان در مریوان در سال ۱۳۳۴ شمسی ساخته شد، بعد از آن شهرداری و نهادهای دیگر به راه افتادند تا این شهر به مریوان امروزی تبدیل گردد. مردمان آن به زبان کوردی صحبت می ‌کنند اما از آنجایی که به دلیل جاذبه های زیاد و طبیعت  فوق‌العاده ی کردستان، مریوان همواره پذیرای مسافران بسیاری است، مردمان آن با توریست ها و گردشگران به فارسی صحبت می کنند لذا هیچ نگرانی ای بابت آشنا نبودن با زبان کوردی نداشته باشید.

نقشه و معرفی بخش های مختلف

روستای کانی سانان یکی از روستاهای مرکزی شهرستان مریوان است که در فاصله ۷ کیلومتری از آن قرار گرفته است. این روستا روبروی دریاچه زریوار قرار دارد. اغلب تورهای گردشگری که برای دیدن جاذبه‌های زیبا به کردستان می روند سری هم به این دریاچه می زنند. درباره این دریاچه افسانه های مختلفی وجود دارد که مشهورترین آنها وجود شهری مدفون در زیر آب است، اگرچه صحت و درستی آن مشخص نیست. قرار داشتن این دریاچه میان انبوهی از درختان بلوط و جنگل، منظره ای رویایی را پدید آورده است، تصویری که شاید فقط در عکس ها و فیلم ها دیده باشید.

این روستا معماری بسیار جالب و دیدنی ای دارد، جاده‌ای که از وسط روستا می‌گذرد خانه‌های این روستا را به دو دسته تقسیم کرده است. یک دسته خانه هایی که در دل کوه ساخته شده اند و علت شهرت معماری بی‌سابقه ی این روستا هستند، خانه‌ های این قسمت به صورت ردیفی و در کنار هم قرار گرفته اند و هیچ خانه ای روبروی خانه های دیگر ساخته نشده و تمام خانه ها از منظره پیش روی خود لذت می برند. یکی از مناطق جالب این روستا وجود ۲ قبرستان در آن است، یکی از قبرستان ها در شمال روستا و دیگری در جنوب آن قرار دارد. افراد روستا مردگان خود را به صورت طایفه‌ای در آنها به خاک می سپارند. این روستا به دلیل موقعیتی که نسبت به دریاچه ی زریوار دارد بهترین گزینه برای گردشگران است.